jueves, 7 de mayo de 2009

"Una pura formalidad" Giuseppe Tornatore (1994)

Presenta: Albie
Puntación: 8,2
Lugar: Rúa Prata
Fecha: 07 de mayo 2009
3ª Película IV Certamen

5 comentarios:

w.dafoe dijo...

UNA PURA GENIALIDAD SE DEBIÓ HABER LLAMADO LA PELI QUE AYER EXPUSO CARRIPAINA.
CIERTO ES QUE NO ERA SU PRIMERA OPCIÓN ,PERO SINCERAMENTE , AGRADEZCO QUE PASARA LO MISMO QUE CON LA PELI DE SÉ. NO ME ENCONTRABA YO MUY DISPUESTO A VER UNA ÓPERA ROCK.
BUENO, HABLANDO YA DE LA PELI, ES LA PRIMERA VEZ QUE REPETIMOS DIRECTOR EN LOS CERTÁMENES Y CREO QUE ESTA NOS DEJA MEJOR SABOR QUE LA DE TOTI.
TIENE UN GUIÓN MUY CURRADO,MÚSICA DE MORRICONE Y DOS ACTORES SUBLIMES, ESPECIALMENTE POLANSKI, AL QUE NUNCA VI ACTUAR ANTERIORMENTE. A SU VEZ PODRÍAMOS DECIR QUE CASI NO HAY LOCALIZACIONES Y MÁS DE UN 80 POR CIENTO DE LA PELI SE RUEDA EN UNA HABITACIÓN. ME FLIPÓ ESPECIALMENTE LA TENSIÓN QUE ME HIZO VIVIR EL COMISARIO DURANTE MOMENTOS DEL INTERROGATORIO Y PARA ELLO, TORNATORE ESCOGIÓ EL SONIDO DE LA MÁQUINA DE ESCRIBIR QUE MARTILLEA CONSTANTEMENTE Y PASA A TOMAR ESPECIAL RELEVANCIA DESPUÉS DE LAS VOCES.
AYER CUANDO ACABÓ, NO DEJÉ DE RECORDAR LA GRAN PELI DE MANKIEVICK (LA HUELLA), ANTECESORA DE ESTA, Y CUANDO LLEGUÉ A CASA VI QUE HABÍA MUCHAS COMPARACIONES EN LAS CRÍTICAS DE FILMAFFINITY. TAMBIÉN ME SORPRENDE QUE ESTA PELI NO TENGA ALGO MÁS QUE UN 7.4.
DEL FINAL NO VOY A DECIR NADA PORQUE CADA UNO TIENE EL SUYO Y ESO FUE LO QUE CAUSÓ EL DEBATE. DE TODAS FORMAS MI NOTA HUBIESE SIDO LA MISMA A NO SER QUE LA CAGARA HACIENDO QUE TODO FUERA UN SUEÑO.
CHAO TRONCOS Y ENHORABUENA A LUI POR LA PELI Y POR EL NUEVO REGISTRO.

Van Damme dijo...

Boas nen@s!!

Tremenda peli a do Xoves. Temos que agradecer ó DVD que non puideramos ver "Tommy", xa que nos deu a oportunidade de disfrutar do CINE con maiúsculas.

Nótase que a peli é a que quería facer o director, expoñendo a súa visión da creación artística e o seu sentido no conxunto vital do individuo( que sempre está solo e nunca chega a entenderse).

O mellor , sen dúbida, é a átmosfera que nos transmite tanto a trama como esa comisería húmeda e tenebrosa, pero que o mesmo tempo funciona como refuxio e acollida dun ser que se atopa perdido e confuso. Esta confusión do protagonista está perfectamente transmitida ó espectador. Tanto dentro como fóra da pantalla queremos que se aclare a situación,que nos digan o que está pasando, que nos mostren de unha vez o camiño... pero as cousas nunca son tan definidas... como na vida mesma...
... e a choiva... da que nos tanto sabemos... acaba colandose por cda poro da pel... pesada e melancólica, limpa e purificadora... necesaria, pero ás veces tormentosa... nin no ceo nin no inferno chove..


Bueno, vou parar antes de poñerme máis dramático(aínda)

Solo me queda a pena de non poder darlle un pouco de caña ó poñente, pero me reservo por si pon algunha "pajilla mental speudomusical setentera" no futuro...

Bicos

O XABARIN dijo...

Si senhores gran peli pero sobretodo gracias o final tan inquedante...Con outo final a minha nota baixaria moitisimo. Destacar que por momentos fixoseme parada a trama non daba avanzado cousa que o final resultou positiva para ese final apoteosico.

P.D.-Non comento nada mais que os culturetas deixaron todo dito...jejejeje bicos para todos

Zulusinha dijo...

Marrrravillosaaaaaaa película para deleite de todos. Debo confesar que a mi me la presentó antes que a vosotros, hace unos meses y que ya van dos ediciones que se corta en ponerla, porque con este público tan selecto nunca se sabe... y ya ves, todo un triunfo!
Es que no podía ser de otro modo, la actuación de polanski es inmejorable, justa, soberbia, fría, adecuada a cada momento y cada situación. Y Gerard Depardieu? Ese hombre incomprendido que no entiende absolutamente nada pero al que su rectitud no le permite derrumbarse sino ir más allá...
Personalmente pienso que la grandeza de esta película está en dejar que cada uno interpretemos la historia a nuestra manera, que le demos un sentido, que se lo busquemos nosotros y ninguno estará en lo cierto pero tampoco equivocado, es una genialidad que algo te guste sin tener respuestas, es a posteriori cuando se las buscas y cada cual que ve esta película le da su interpretación personal, seguro que tendríamos infinidad de matices totalmente diferentes y que le darían sentido a esa explicación final tan añorada y que jamás llega. Ahí está la cream!!
Grande Giuseppe, es la primera vez que se repite director y está claro que a veces merece mucho más que la pena.

A mi me encanta la peli... Besos para tod@s.

Lissete dijo...

Es la mejor conjunción que he visto de fantástico+suspense+policíaco+psicológico.
Las interpretaciones soberbias y demuestra que su director es algo más que "Cinema Paradiso"