viernes, 24 de abril de 2009

"JCVD" Mabrouk El Mechri (2008)

Presenta: Van Damme
Puntación: 5,4
Lugar: Rúa Prata
Fecha: 23 de abril 2009



1ª Película IV Certamen

6 comentarios:

w.dafoe dijo...

HOLA TRONCOS.
ESTO NO PARA DE CRECER CHABALES, YA ESTAMOS EN EL CUARTO CERTAMEN. QUIÉN LO DIRÍA.
PUES BIÉN, ANTES DE ENTRAR EN MATERIA QUERÍA FELICITAR AL PONENTE DE AYER POR SU ESTRENO COMO TAL Y POR TRAERNOS ALGO ARRIESGADO Y NUEVO. LA VERDAD ES QUE LAS DOS OPCIONES DE PELI LO ERAN PERO , AMIGO ROBER, HACIENDO UN SIMIL CON MATRIX, PREFERISTE LA PASTILLA ROJA, AL CONTRARIO QUE NEO.
ES INDUDABLE QUE SE TRATA DE LA MEJOR PELI DE ESTE TÍO PERO AÚN ASÍ NO CONSIGUE HUIR DE LOS CLICHES DEL CINE PASTELOIDE AMERICANO. NO PUEDO DECIR QUE ME ABURRIERA PERO ESPERABA MUCHO MÁS. ADEMÁS DEBIMOS VERLA EN VERSIÓN ORIGINAL PORQUE, LA PARTE DEL MONÓLOGO EN PRIMER PLANO, PODRÍA HABER SIDO MÁS CREÍBLE Y ASÍ ME PARECIÓ UNA AUTÉNTICA COÑA.
ADEMÁS NO ME ACABO DE CREER QUE EL PROTAGONISTA QUISIERA BURLARSE DE SI MISMO, POR MOMENTOS PARECE UNA SÚPLICA.
LO QUE MÁS ME GUSTÓ Y , HACIENDO UN ALARDE DE MI MASTER EN CINE DE LA ÚLTIMA SEMANA, ES COMO EL DIRECTOR CUADRA MILIMÉTRICAMENTE LAS DOS SECUENCIAS DE INICIO, ES DECIR, EL SECUESTRO VISTO DESDE FUERA Y LUEGO DESDE DENTRO QUE ESTÁN PERFECTAMENTE SINCRONIZADOS.
DE LAS ACTUACIONES NO SE SALVA NI EL CHINO DEL PRINCIPIO.
BUENO, PUES NADA MÁS. SOLAMENTE DECIR QUE ESTE CINECLUB NECESITABA FUERZA NUEVA A MODO DE DIVERSIDAD DE APORTACIONES Y AQUÍ LAS TENEMOS. ¡GENIAL¡.

Van Damme dijo...

Moi boas a todos!!!

Para comezar, agradecervos a vosa acollida neste selecto cineclube, o que me uno humildemente para poder disfrutar do cine e da charla, sen medo ao criterio propio nin ao alleo e sen mais pretensión que a de pasar bos momentos na vosa compaña.

A elección da miña TRIUNFAL proposta inicial, lease: falta de quorum, problemiñas técnicos, visita de Morfeo e a nota ´máis baixa de todalas ediccións; explícase por unha serie de motivos non exactamente cinematográficos, pero que están na liña do que penso que ten que trasmitir todo arte.

Repasando sesudas pelis para inaugurar dignamente este IV Certamen, topeime accidentalmene con JCVD. O brutal contraste que adquiriu a peli en relación a Tarcovsky fíxome ver a luz ...oooouuuhmmmmmmmmmmmmm...

Van Damme dijo...

...o único que nos queda e rirnos de nos mesmos...

Vouvos comentar a peli que eu vin: Reflexión Tráxico-cómica do cine e da vida.
O director, xogando cunha mezcla de xéneros que van do documental ó de suspense pasando polo policiaco ou o de autor, homenaxea e ridiculiza simultáneamente o mundo do cine e moitos aspectos do que o rodea, cubrindo todo cun barniz de cotidianiedade que o alonxa de pretenciosidade.
As personaxes, esaxeradas, quedan perfectamente definidas con dous ramalazos aparentemente inxenuos, pero que definen, sen vergoña, o espíritu que quere transmitir a peli.
Cine-Realidade con humor en torno a figura do protagonista, quen é capaz non só de rirse de si mesmo, senon incluso da súa decadencia física-profesional-sentimental. Creo, ademáis, que mostra esta decadencia real con sinceridade e honestidade(si,si,si... no monólogo tamén), sen pretender a típica redención sentimentaloide, que sería doada, pero de pouco respeto cara o espectador.

O actor ten que verse coa súa vida dentro dunha peli para poder toparse a si mesmo no mundo real, e o director trata que a película no seu conxunto siga o mesmo camiño. Fixástesvos no cromatismo?

Realidade pois en varias dimensións. Realidade que se atopa,meu querido LARS,na pastilla roja; tes razón, é a que escollín eu, pero tamén é a que escolle Neo( ¿ lapsus ou daltonismo? )

É certo que non é unha obra maestra, que deberíamos escuitar a voz orixinal do actor, que o ritmo estáncase dubidoso a metade do metraxe... pero.. !!Joder!! !!! O PROTAGONISTA É VAN DAMME!!! ¿ACASO NON TEN IS0 MÉRITO?

Eu Tamén precisaba rirme de min mesmo.
Un Bico a Tod@s



...se non cometes erros é que non te estás arriscando o suficiente...

Anónimo dijo...

Voy a hacer un comentario,no vaya a ser Van Damme haga otro.
A día de hoy me gusta un poquito más e incluso le subiría la nota que le di el día de la exposición, pero tiene que pasar la purga del debutante.
Me gustó bastante la primera media hora y el final.A mi tampoco me gustó el momento filósofo,es lo que nos faltaba,aturar al señor Van Damme.
Estoy un poco de acuerdo con Agente Smith,en que nuestro pobre protagonista lleva toda la vida pasando penurias por que el mundo lo encasilló en con ese personaje,¡QUE PUTADA!.

Bueno en general me gustó la apuesta de nuestro debutante.
Espero mas participación en las próximas exposiciones y a ver si alguien se lleva al oso durmiente.

Zulusinha dijo...

Buenos días a todos/as.

Quiero empezar felicitando a nuestro Van Damme do Cine Clube, felicitarte por varias cosas.
La primera por poner una peli con la que a todos nosotros "supercinéfilos" nos dejaste con la boca abierta ya de entrada. Siempre decimos que nos gusta porque así vemos películas que por vosotros mismos no veríamos, pues venga ahí tenemos una de esas.
Mi segunda felicitación y ole tus eggs es por poner una peli del mismísimo Van Damme, o como bien la definiste, La película de Van Damme.

Centrándome ya en ella, debo decir que a mi personalmente me entretuvo bastante, y mucho más que otras que he visto en nuestro Cine Clube. Me gustó mucho el tema de mostrar la historia desde los distintos puntos de vista a medida que se iban enlazando las escenas e iban apareciendo los personajes.
Por otra parte me encanta la ironía o quizá crítica, y no sé si sólo yo lo entendí así, de como la sociedad tratamos generalmente (no todos claro está) a los idolatrados por cualquier motivo a diferencia de cualquier otra persona a la que hubiesen crucificado a la primera de cambio, es que sólo les faltaba ayudarle a robar el banco...!!

Para finalizar decirte a ti, nuestro Van Damme, que no te desanimes por la nota, comenzar exponiendo en un certamen es lo peor que te puede pasar y supone como ya te he dicho anteriormente una ardua tarea, de hecho todas las primeras películas expuestas son las que más baja nota tienen.
Creo que nos has dado a todos un soplo de aire fresco y muy agradecidos.

Besos...

Gracita Morales dijo...

Aquí sigo, con nueva identidad pero sí soy yo la retardada que sigo haciendo los deberes. A ver por donde empezar que el momento hoy os traigo para todos vosotros a VAN DAMME fue lo más sorprendente hasta ahora vivido en el cineclub, sin duda. Ahora mis impresiones lo comenté tras la peli y vale nadie duda es la mejor de sus películas (esta semana nos deleitaron con Cyborg) pero para mí no deja de ser un intento de purgar sus pecados e intentar que ahora el madurito ex-cachas sea contratado a ver si me ve Tarantino y me relanza cual Travolta. Y es que no sé pero esto de interpretarte a ti mismo en una ficción un tanto raro de más. La historia original y el ir cuadrando imágenes me gustó bastante. Lo mejor para mí la extraña relación que tiene con el atracador admirador y lo peor el alegato es que no me creo nada. Poco más voy parando que parece que estoy especialmente crítica hoy.